Vandaag was er een PTQ (Pro Tour Qualifier), een magictoernooi waar deelname aan een protour-toernooi te verdienen is. Het was een tweetallentoernooi (“two-headed giant”) en ik speelde samen met Peter. Er waren relatief weinig deelnemers, dus we hadden goede hoop om de halve finale (top 4 na gewone ronden) te halen. We begonnen ook met twee overwinningen, maar verloren de derde ronde en moesten toen tegen een team waarvan we wisten dat die supergoede kaarten hadden…

Dat bleek ook, ze hadden in eerste instantie overal antwoorden op en schopten ons snel naar een heel laag levensaantal. En zij leken veilig te staan op 15 levens. Maar ik speelde een spell, nog een, nog een, Peter nog een, en toen kwam ‘Ignite Memories’ voor vijf, waarmee de tegenstanders in 1 keer dood waren! Phew. De ronde daarna wonnen we heel makkelijk, zodat we in de zesde en laatste ronde genoeg hadden aan een draw om top 4 te halen, evenals onze tegenstanders. Maar helaas, we kregen net het team dat alles gewonnen had, dus vrijuit kon spelen en dat ook deed. Gelukkig trokken we goed en wonnen we makkelijk. Top 4!

Maar alleen de winnaar van het toernooi zou zich plaatsen (en vliegtickets vergoed krijgen, ook belangrijk). De halve finale moesten we tegen twee goede Belgen, maar vanaf het begin domineerden we de game en het zat ze ook niet erg mee. Finale dus! Daarin moesten we tegen een sterke speler, die speelde samen met zijn vriendin, die die dag de regels geleerd had 😀 En dan toch de finale halen, best knap. Maar we trokken goed en alleen een supersterke kaart zou het nog voor kunnen redden. Die hadden we niet, en wij waren de winnaars! Op naar San Diego dus!

Nu maar hopen dat Peters school meewerkt. En dat ik zelf kan natuurlijk (denk het wel, maar het is nog niet 100% zeker).