In Sydney ging het weer niet goed met schaken, en dit keer had ik geen excuus (of het moet het gebrek aan katten zijn). Dit keer begon ik wel goed, met 3.5 uit 4, maar het ging mis in de zesde ronde, toen ik met wit verloor. Uiteindelijk eindigde ik net als in Canberra met zes punten, weer een half punt te weinig voor een goede prijs. Sydney is vrij groot: het toernooi werd gehouden in de wijk Parramatta, die…
Met “En hopelijk herstel ik snel van de jetlag..” beindigde ik het vorige verslag. Een goede nachtrust is immers belangrijk voor een schaaktoernooi (net als voor b.v. een examen). Ik had in het vliegtuig weinig geslapen, en in het hotel in Sydney ook niet, maar ik hoopte in de hotelkamer in Canberra wat slaap in te halen. Maar helaas, het tegendeel gebeurde: ik sliep in de eerste nacht helemaal niet. Mijn kamergenoot snurkte, en nogal hard ook… Ik begon het…
Er zijn mensen die reizen als hobby noemen, best veel zelfs, maar ik hoor daar niet bij. 19 uur in een vliegtuig zitten is best te doen hoor, maar dat ik me nu al verheug op de terugreis, nee. De reis heeft inclusief wachten, lokaal vervoer etc (niet inclusief de acht uur tijdsverschil) bijna dertig uur geduurd (en morgen moet ik nog bijna vier uur met de bus van Sydney naar Canberra). Maar goed, het is wel een avontuur en…
Morgen ga ik voor twee weken naar Australie, om daar twee schaaktoernooien te spelen. Van 9 t/m 13 april de Doeberl-cup in Canberra, de hoofdstad, en vervolgens van 15 t/m 19 april de Sydney International Open. Bij beide toernooien worden er twee partijen per dag gespeeld, en da’s best zwaar met een jetlag na een lange (en dure) reis, maar goed, het is ook een spannend avontuur. En ik hou jullie op de hoogte natuurlijk!
Ik heb een paar dagen geen verslag geschreven, maar dat kwam voornamelijk door Stephen Fry. Zijn ‘Making history’ was namelijk erg spannend, maar ook dik (558 pagina’s). Lezen had dus even voorrang op schrijven, en inmiddels heb ik twee nieuwe boeken gekocht: Trust van Pratchett en Adrian Mole: The Cappuccino Years van Sue Townsend. Ik vermoed dat ik die boeken ook niet makkelijk weg zal leggen, maar goed, straks een lange reis naar huis. De dames zijn inmiddels bezig met…
Het rapidtoernooi is een fiasco voor Nederland geworden. We begonnen goed, ik versloeg Nyback en Halkias met wit, twee solide remises met zwart, en hoewel Peng wat stroef begon, boden de matchpunten nog alle kans op een hoge notering. Vanaf vrijdagmiddag ging het echter mis. In een technisch gewonnen stelling tegen Adianto gaf ik een vrijpion op a6 weg, waarna het een praktisch verloren stelling was. In de ronden daarna gaf ik nog veel meer weg, en uiteindelijk eindigden we…
Allereerst: voor de schaakliefhebbers hier wat fragmenten uit mijn partijen tijdens het rapidtoernooi. Wat is erger: helemaal niet of net niet? Tijdens het individuele toernooi hadden de Nederlanders geen kans op de halve finales. Het parentoernooi ging echter een stuk beter. Eerste ronde winst tegen Finland (met de sterke Nyback), gelijk tegen Indonesie, winst tegen het verrassend sterke Equador, Singapore met Zhang Zhong kansloos gelaten, en we stonden bovenaan! Tegen China gingen wij er weer hard af, maar we herstelden…
Ook het rapidtoernooi heeft geen successen gebracht voor de Nederlanders. Ik had eerder geschreven op de eerste dag 1 uit 3 gehaald te hebben, op de tweede dag kwam daar 1.5 uit 4 bij. De laatste twee ronden won ik echter waardoor ik toch nog vijftig procent haalde, in een veld waarin ik een van de laagste ratings had. Peng begon goed, zakte terug maar eindigde toch nog op een plusscore. Petra speelde naar eigen zeggen het slechtste toernooi uit…
Van het snelschaaktoernooi staat een eindstand op chess-results.com. De fide-site heeft alle partijen. Ik heb ook een korte analyse van mijn tegen Wang Yue online gezet. Twee foto’s van de speelzaal: De speelzaal is alleen toegankelijk voor schakers en officials, maar geinteresseerden kunnen via grote schermen maximaal acht partijen volgen. Onderstaande foto’s nam ik tijdens de play-off tussen Kosteniuk en Stefanova. Helaas heb ik nog geen goeie foto’s van Peng en Petra gemaakt, ze werken ook niet heel erg mee…
Op vrijdag 3 oktober werd in het Olympisch stadion de openingscerenomie gehouden. Bij de Olympische spelen moesten alle atleten de baan op, bij deze spelen werd dat beperkt tot 1 of 2 deelnemers per land, de vlagdragers. De andere deelnemers zaten op de tribune, en wij dus ook. Jammer was wel dat de spelers van een land niet bij elkaar werden gezet op een tribune: de bridgers zaten ergens aan de overkant bovenin, de go-spelers een tribune naast ons bovenin…