Category: Persoonlijk

In het eerste verslag had ik de dagindeling gepost. In dit verslag zal ik er iets meer vertellen over hoe de dagen in Porec eruitzagen. Elke dag om negen uur werd er verzameld voor het ontbijt, maar sommige deelnemers (en ouders en coaches) hadden er dan al een activiteit opzitten. Dat ging eerst buiten mij om, maar nadat Dolf een keer meegegaan was en half voor de grap zei “Morgen is het jouw beurt” liet ik me makkelijk overhalen en sindsdien ging ik ’s ochtends vroeg mee naar het zwembad. Om acht uur klopte Janne dan aan op onze deur,...

Op de rustdag van een toernooi in het buitenland (of in Dieren) moet gefietst worden, en daar doe je dan verslag van op je weblog. Dat was ik dus in Porec ook van plan. Nog even checken bij delegatieleider Dolf of het ok was dat ik niet meedeed aan wat voor plannen ze ook bedacht hadden voor de rustdag, en dat was het. Kon ik dus lekker gaan fietsen terwijl de rest naar een of ander zwemparadijs zou gaan! Het zwemparadijs bleek echter gesloten, het fietsplan kwam op een of andere manier in de whatsappgroep terecht (waar overigens vrijwel iedereen...

Eind september was ik voor het eerst sinds jaren weer coach bij een jeugduitzending, het EK in Porec, Kroatië. Samen met Dolf Meijer (die ook delegatieleider was), Frank Erwich en Zhaoqin Peng was ik aangesteld om vijftien jonge Nederlandse spelers te begeleiden. Ik kreeg de vier met de hoogste ratings: Lars Vereggen (onder 18), Robby Kevlishvili en Casper Schoppen (onder 14) en Anna-Maja Kazarian (meisjes onder 16). In het verleden ging ik elk jaar wel mee met een uitzending, maar op een gegeven moment stopte dat. Ik heb het opgezocht: mijn laatste uitzending was het WK in Batumi in 2006,...

Een persoonlijke traditie is om op een rustdag van een schaaktoernooi op de fiets erop uit te gaan. Ik had al eens de Col du Chat beklommen in Frankrijk en in Spanje een paar stevige heuvels beklommen. Dieren heeft ook een mooie fietsomgeving en die heb ik gisteren (met mijn eigen fiets) verkend. Hier een fotoverslag. De fietstocht was niet zonder hindernissen. Niet alleen veel takjes op het fietspad, soms hele takken! Bovendien moest ik soms behoorlijk klimmen. En geen publiek om me te duwen, dus ik had het eigenlijk veel zwaarder dan de renners op de Alpe d’Huez. Het...

Afgelopen maand speelde ik een (niet erg succesvol verlopen) toernooi in Teplice. Dat was een mooie gelegenheid voor een stedentrip naar Praag, want daar moest ik sowieso heen om in Teplice te komen. Dat werden zo twee kleine stedentripvakanties van een dag en een nacht. Ik was wel een paar keer eerder in Praag geweest, maar was bijna alles weer vergeten, wat qua orientatie wel een nadeel was. De shuttlebus vanaf het vliegveld arriveerde op vijf minuten lopen van mijn hotel, maar ik had geen idee en liep maar ergens heen (al had dat ook te maken met dat het...

Na de blindsimultaan (zie vorige verslag) gingen we naar Nanyuki om daar de volgende ochtend op safari kunnen gaan. Dat is vanaf Nairobi zo’n 200 km als je de A2 neemt, maar de Keniaanse A2 is niet hetzelfde als de Nederlandse. Vooral in het begin bleken er regelmatig grote gaten in de wegen te zitten, gelukkig konden we dichterbij Nanyuki wat meer gas geven en na zo’n 3.5 uur kwamen we aan in het hotel. Daar bleek men variabele tarieven te hebben voor Kenianen, buitenlanders die in Kenia wonen en buitenlandse bezoekers. Verder een ok hotel, men had gratis draadloos...