Afgelopen maand speelde ik een (niet erg succesvol verlopen) toernooi in Teplice. Dat was een mooie gelegenheid voor een stedentrip naar Praag, want daar moest ik sowieso heen om in Teplice te komen. Dat werden zo twee kleine stedentripvakanties van een dag en een nacht.

Ik was wel een paar keer eerder in Praag geweest, maar was bijna alles weer vergeten, wat qua orientatie wel een nadeel was. De shuttlebus vanaf het vliegveld arriveerde op vijf minuten lopen van mijn hotel, maar ik had geen idee en liep maar ergens heen (al had dat ook te maken met dat het nog lang geen inchecktijd was). Zo kwam ik bij een van de weinige dingen van Praag die ik me wel herinnerde, het Oudestadsplein, misschien wel het mooiste plein van Europa. Amsterdam heeft ook een paar leuke pleinen maar die halen het lang niet bij dit plein, dat ook bekend is om het Astronomisch uurwerk.

Toen ik bij het hotel ingecheckt had kon ik kijken wat ik de rest van de dag ging doen (want ik had niet veel voorbereid). Het park leek wel leuk, en dat was het ook wel. Na veel geklim kwam ik uit bij de Petřín-uitkijktoren en hoewel ik niet erg veel geef om uitzichten klom ik daar ook maar op, want ik was er toch. En dan zie je dit (veel bomen dus):

Een typische toeristische route is om via de Karelsbrug naar de Praagse Burcht te gaan. Ze zijn ook in 1 foto te vatten:

Op de Karelsbrug mogen alleen voetgangers, maar daar zijn er dan ook heel veel van. Ook veel muzikanten, tekenaars, standjes etc. Je kunt een paar keer heen en weer lopen en je uitstekend vermaken dus. Maar ik liep door naar de Praagse Burcht, volgens Wikipedia een van de grootste paleizencomplexen ter wereld. Je bent inderdaad een tijdje bezig om alles te bekijken. Leuk is ook het Gouden Straatje waar van alles te zien is, huizen in oude stijl ingericht, mini-musea, ouderwetse winkeltjes etc. Vanaf de burcht heb je overigens ook een behoorlijk uitzicht, al kijk ik even de andere kant op:

Tussen de brug en de burcht ligt het Kafkamuseum zoals (als je goed kijkt) ook op deze foto (vanaf de brug genomen) te zien is:

Ik had gehoopt op een volledig interactieve ervaring van Kafkaëske toestanden, maar het was gewoon een tentoonstelling over zijn leven, waar ik nu alles vanaf weet. Evengoed interessant!

Snel naar Teplice om daar Nederland-Spanje te kunnen zien. Wat me opviel in Teplice is dat er veel parkjes waren. Dit was b.v. het uitzicht vanaf mijn hotelkamer:

Ook opvallend: als ik ’s middags naar de toernooizaal liep, waren er vooral autochtone Tsjechen in het park. Terug ’s avonds was het park vol met moslims. Ik weet niet of het allemaal inwoners waren of ook toeristen; de stad schijnt i.v.m. de Spa wel populair te zijn bij Arabieren, er logeerden er ook een paar in het hotel. Wat me ook opviel is dat er veel vrouwen in nikab/boerka waren. Ik telde er op een zondagavond meer dan twintig in een minuut! Mogelijk toeristen uit een streng Arabisch land? Er waren overigens ook veel kebabtenten.

Wat ik leuk vond in Teplice is dat de huizen kleurig zijn, dat staat vrolijker dan het bruin of grijs wat in Nederland gebruikelijk is. Maar aan de huizen valt wel te zien dat ze in Tsjechie minder geld hebben dan in Nederland, want ze zijn vaak slecht onderhouden. De foto hieronder is een heel gebruikelijk beeld.

Nog een paar dingen die me opvielen in Tsjechie:

* Niet veel fietsen, ongeveer even veel als in Nederland motoren denk ik. In Praag zag je meer Segways.

* Bedelaars hadden een aparte houding: voorover geknield op de grond, handen naar voren met daarin een bakje of hoed om giften op te vangen. Zie b.v. deze foto.

* Bij de Albert supermarkt waren geen hamsters te krijgen.

Nadat het schaaktoernooi in Teplice eindelijk voorbij was, kon ik weer naar Praag. Voor de tweede ministedentrip had ik gekozen voor het Kerkpension, die ik had uitgekozen vanwege de centrale ligging, niet al te hoge prijs en omdat ik al om 13.00 uur kon inchecken daar. Voor hetzelfde geld (qua prijs) had ik in een driesterrenhotel gezeten, maar wat maakt het uit, als er maar een bed is? Ik was echter iets vergeten: een tv was handig geweest om het WK voetbal te kijken… maar via radio 1 was Nederland-Chili ook goed te volgen. ’s Avonds vermaakte ik me dus wel, overdag ook, zeker nu ik beter de weg wist. Ik ging eerst naar het muziekmuseum. Die had een tijdelijke tentoonstelling over de dood, die ik niet helemaal begreep, en een vaste tentoonstelling met muziekinstrumenten en opnamen met die instrumenten. Behalve viool, piano, luit etc ook diverse instrumenten die ik nog niet kende. Zo weet ik nu wat een giraffepiano is!

Niet ver van het museum is de Lennonmuur, waarover ik de volgende beschrijving gelezen had: ” Na de moord op John Lennon in 1980 veranderde een doodgewone muur in een levende oproep voor vrede en liefde. Mensen van over de gehele wereld hebben de muur gevuld met door John Lennon geïnspireerde graffiti en teksten die uit nummers van The Beatles komen.” Maar mij viel vooral op dat er een voetbaluitslag stond van vier jaar geleden, waarbij waarschijnlijk recent door een Nederlander over de 0 een 5 is geschreven…

Op de laatste dag van mijn Tsjechische avonturen ging ik naar het communismemuseum (de lezer heeft inmiddels vast begrepen dat ik van musea hou). Alweer weinig interactief, maar wel interessant. De Praagse Lente, de nare geheime politie, Charta 77, het einde van het communistisch bewind na een ruime week demonstraties… ik was er wel een tijdje zoet mee. Maar ik had daarna nog even tijd om wat te winkelen voor cadeautjes en voor een tip van de Volkskrant, Galerie Leica. Toen bleek dat ze entree vroegen dacht ik “O, dan is het vast groter dan ik dacht” maar viel dat even tegen! Evengoed wel mooie foto’s.

Thuis bleken de katten goed verzorgd te zijn en ik kan me weer gaan opmaken voor volgende avonturen.