Met “En hopelijk herstel ik snel van de jetlag..” beindigde ik het vorige verslag. Een goede nachtrust is immers belangrijk voor een schaaktoernooi (net als voor b.v. een examen). Ik had in het vliegtuig weinig geslapen, en in het hotel in Sydney ook niet, maar ik hoopte in de hotelkamer in Canberra wat slaap in te halen. Maar helaas, het tegendeel gebeurde: ik sliep in de eerste nacht helemaal niet. Mijn kamergenoot snurkte, en nogal hard ook… Ik begon het toernooi dus erg moe, en helaas bleek dat ook invloed op mijn spel te hebben (althans, dat is de makkelijkste verklaring). Na zes punten had ik slechts 3.5 punt. De laatste ronden trok ik wel een beetje bij en ik eindigde op 6 punten, maar dat was net buiten de prijzen.

Elk nadeel heeft echter een voordeel. Een hotelkamer is best prettig, maar vooral vanwege de privacy. Het moeten delen met een relatief vreemde is toch een stuk minder. Maar ik werd herplaatst naar het huis van de organisator, Charles Bishop, en daar heb ik het goed naar mijn zin gehad. Een lekkere vegetarische Australische hamburger (met naast veggievlees heel veel erop), gratis internet, Wii spelen met de kinderen, drinken uit de koelkast kunnen pakken, ik werd goed verzorgd. Helaas is de poging om vandaag kangaroes te bekijken mislukt (ze waren er niet), maar wellicht doen we morgenochtend nog een poging. Ondertussen heb ik nog wel wat foto’s gemaakt:

Hyde Park in Sydney, met op de achtergrond een boel mensen die zitten langs de ‘pool of reflection’.

In het park waren veel ibissen.

De speelzaal, op het achtergrond het podium voor de hoogste vier borden.

Rechts organisator Charles Bishop, links dochter Isabella als paashaas.

Een kunstwerk met alle 16 schaakstukken dat ik tijdens de prijsuitreiking maakte.